...over horror

Geen filmgenre is zo divers als het genre "horror". (Ook wel: suspense)

De echte liefhebber vindt één druppel bloed echt niet genoeg.

Nee, emmers! En dan minimaal 50!

Als het scherm niet rood ziet van het levens-vocht is de horror mislukt.

Er zijn er ook die vinden dat horror niet om het bloed en de ingewanden gaat.

Het 'schrik-effect' is velen malen belangrijker.

Zo'n moment van opspringen moet dan uiteraard zo onverwacht als enigszins mogelijk is.

Daar gaat het dan ook vaak fout bij films.

De voorspelbaarheid van de schrikmomenten.

Bertje heeft een heel andere vorm van horror meegemaakt.

Voorgeschiedenis:
R., D. en Bertje Himself (jaja. Mèt hoofdletter ;) ) hadden het fantastische idee om naar een horror-film te gaan in den bioschcoop ende ziemèná... ehmmm.. cinema.

De heenweg bestond uit: 1% kennismaking van R. met D., 99% dom gelul en lachen.

En als zelfs bij het betreden van het gebouw, het dienstdoende personalia heftig mee kut en kloot, kun je daadwerkelijk spreken van een melige bende.

De gezelligheid zat er goed in.

In de zaal en zelfs tijdens de film was het niet anders.

De scene met de "wekkers" zal ons nog lang heugen.

Ja, het was erg leuk.

En de film was ook wel aardig :D

Er werd dus besloten: Dit gaan we vaker doen.

En ook R. mocht weer mee doen. ;)

-----------------------------------------------------------

Verder met de Bertje Horror.

Zoals afgesproken: we gingen weer gezamenlijk een horror kijken.

Echter: dit keer bij R. thuis. Want: "Bier, knabbels en horrorfilmpje met dolby stereo".

H. (echtgenote van R.) besloot ook lekker gezellig mee te doen: toppie!

Een datum werd geprikt, het bier werd ingeslagen en D regelt de film!

Alles goed geregeld, naar wij dachten.

Den avond zelf.

Het begon er mee dat Bertje had besloten om met de fiets te gaan.
Het is maar een klein stukje en dan kan ik ook nog even een biertje pakken. Die gedachte.

Bertje stapt op fiets. Bertje rijdt straat uit. Bertje vergeet eindbestemming-straatnaam.

*facepalm* (Horror-momentje 1)

Maar: Gelukkig wist Bertje wel waar 'ie ongeveer moest zijn.

"Ik fiets wel wat in het rond. Ik kom er vast wel."

En dat bleek juist.

Bertje was op tijd edoch 10 minuten langer onderweg dan vooraf gepland. 

Ook D. arriveerde vlak daarna.

D. werd voorgesteld aan H., hond was redelijk rap aan Bertje en D. gewend, dus dat liep vlot en lekker.

Nou, toen ging de tv aan. De harde schijf zou worden ingeplugd op de X-doos. Maar... dat beeld vond D. toch ietwat onscherp.

Na 10 minuten gehannes met HDMI-kabels en X-dozen (horror-momentje 2) had R., met zweet op z'n voorhu... voorhoofd helder beeld.

De harde schijf werd ingeplugd.

*juich!*

Geen inhoud op schijf! (horror momentje 3)

Ja maar.... 

Dit ligt misschien aan de indeling en dat R. zijn X-doos niet kan babbelen met de schijf van D. zijn doos.... bla bla bla.

Wederom gehannes met kabels en een blu-ray spelert deze keer.

Harde schijf op blu-ray spelert aangesloten.

*juich*

Geen inhoud op schijf! (Horror momentje 4)

[Nu hoef ik uiteraard niet uit te leggen dat één en ander gepaard is gegaan met wat woorden die niet voor herhaling vatbaar zijn.]

D. belt S. (zijn vriendin) en ja hoor: 

In plaats van dat meneer D. netjes de filmpjes op de harde schijf had gezet, was meneer D. dat dus netjes 

VERGETEN!

The horror!!

D. in auto
D. naar huis
D. pakt laptop
D. geeft S. kus

D. in auto, met laptop

D. laptop aan schijf koppelen

D. films kopiëren

D. naar R.

Poging.. ehmmm..... veel:

*JUICH*

Missie geslaagd.

De film-avond kon beginnen.

En het bleef nog lang onrustig in huize R. en H.