Het is zaterdag ochtend, tegen half 10.
Op de achterbank staan 2 volle tassen met boodschappen.
De neus van de auto toert richting de laatste winkel.
Luisterend naar de muziek op de radio, geniet ik wat van een door brekend zonnetje en, ondanks dat ik goed uitgeslapen ben, breekt er bij mij een gaap door. Misschien door trek, misschien door dorst, maar feit is: de gaap zet door.
Eenmaal uitgegaapt gaat alles in eens heel erg snel.
Zoals bekend vertroebeld het beeld tijdens het gapen enigzins.
En toen na de gaap mijn zicht verbeterde, had ik ongeveer 5 meter om van 40-45km/uur naar 0 af te remmen. En da's dan inclusief schrikken en voet naar de rem brengen. Dat lukt niet.
*boem*
Hard ging t niet meer maar toch was t een lelijke klap die mijn voorbumper tegen de trekhaak van m'n "slachtoffer" maakte.
Schade: 1 bumper scheef/krom/gescheurd en 1 trekhaak flink verbogen.
Groot was ook mijn schrik toen bleek dat er in de andere auto ook een klein meisje zat.
Er is vanavond nog telefonetisch contact geweest en alles was goed met zowel de vader als het dochtertje. En da's toch echt t belangrijkste.
Tijdens het afwikkelen van het administratieve deel van het ongeval, stak slachtoffer D. een heerlijk riekend sigaretje op.
Ja, ik ben bezweken. Ik heb van D. 1 sigaret gerookt. Al was het alleen maar om m'n vreselijk trillende handen ietwat te kalmeren.
Het hielp uitstekend maar: BAH! Wat vies!
Dat was dus echt de laatste!
Ook viel de rest van de dag, waarschijnlijk mede hierdoor, een heel stuk zwaarder.
Geleerde les: "1 sigaretje helpt niet bij t stoppen! T maakt t alleen moeilijker om gestopt te blijven!"
Geleerde les 2: 2 seconden afstand is, zelfs met nog geen 50 per uur, te weinig! (in geval van gaap in ieder geval)
dank voor t lezen.
